پیادهروی کنید تا سرطان و دیابت نگیرید
مریم نادری مدیر واحد پایش و پیشبینی شرکت کنترل کیفیت هوای شهر تهران گفت: آلودگی هوا یکی از عوامل مهم افزایش خطرات زیست محیطی برای سلامت مردم است.
بر اساس گزارشی که اخیرا کالج سلطنتی انگلستان منتشر کرده است، آلودگی هوا سالانه موجب 40هزار مورد مرگ زودرس در انگلستان میشود. یکی از منابع اصلی انتشار آلودگی هوا در این شهر نیز مانند تهران، حمل و نقل است و تغییر نوع سفرهای درون شهری از اتوبوس، موتورسیکلت و خودروهای سواری به سفرهای توام با فعالیت نظیر دوچرخهسواری و پیادهروی، کمک شایانی به کاهش انتشار آلودگی مینماید و این در حالی است که پیادهروی و دوچرخهسواری در هوای آلوده منجر به استنشاق بیشتر آلایندههای هوا شده و این امر امکان صدمات بهداشتی را افزایش میدهد.
مطالعات گذشته در آمریکا، کشورهای اروپایی و چند کشور توسعه یافته دیگر نشان میداد که مزایای سفرهای همراه با فعالیت، بیشتر از مضرات آن میباشد ولی با توجه به اینکه مطالعات کمی در این مورد در شهرهای آلوده صورت گرفته است، نتایج این مطالعات در شهرهای آلوده و اقتصادهای نوظهور نامشخص بود.
به گفته نادری، در مطالعهای که اخیرا تیمی متشکل از چند دانشگاه و موسسه تحقیقاتی انجام دادند، با استفاده از شبیهسازیهای کامپیوتری، ضرایب خطر و مزایای سفرهای توأم با فعالیت با سطوح مختلف شدت و زمان و با در نظر گرفتن مواجهه با آلودگی هوا در مناطق مختلف جهان، مقایسه شد. در این تحقیقات، به شکل عملی مشخص شد که خطرات ناشی از آلودگی هوا، نمیتواند اثرات مثبت سفرهای توأم با فعالیت را نفی و خنثی کند و تنها در یک درصد از شهرهای جهان، سطح آلودگی در حدی است که صدمات آن بر مزایای فعالیت فیزیکی بعد از نیم ساعت دوچرخه سواری روزانه، غلبه میکند. بر همین اساس در شهری مانند لندن، مزایای سفرهای فعال کاملا بیشتر از خطرات آن است و حتی در شهری مانند دهلی که یکی از آلودهترین شهرهای جهان به شمار رفته و سطح آلودگی آن 10 برابر شهر لندن است، مردم مادامی که مضرات آلودگی هوا بر منافع آن غلبه نکند به بیش از 5ساعت دوچرخه سواری در هفته نیاز خواهند داشت.
به گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، این نکته نیز حائز اهمیت است که بخش کمی از کارگران در شهرهای بسیار آلوده مانند پیکهای دوچرخه سوار، ممکن است در معرض حدی از آلودگی هوا قرار بگیرند که خطرات مواجهه ناشی از فعالیت فیزیکی آنان بیش از منافع این امر باشد و بهتراست از فعالیت خود صرفنظر کنند. به گفته دکتر «جیمز وودداک» یکی از محققان این مطالعه، فواید فعالیت بدنی به رغم کیفیت هوا، دلیل و استدلالی برای انفعال در مبارزه با آلودگی نیست بلکه موجب حمایت بیشتر برای سرمایه گذاری در زیرساختهای مربوطه و تشویق مردم به دوچرخه سواری و پیاده روی بجای استفاده از خودروها است که خود این امر میتواند همزمان موجب کاهش سطوح آلودگی و حمایت از فعالیت بدنی شود.
بر اساس گزارشی که اخیرا کالج سلطنتی انگلستان منتشر کرده است، آلودگی هوا سالانه موجب 40هزار مورد مرگ زودرس در انگلستان میشود. یکی از منابع اصلی انتشار آلودگی هوا در این شهر نیز مانند تهران، حمل و نقل است و تغییر نوع سفرهای درون شهری از اتوبوس، موتورسیکلت و خودروهای سواری به سفرهای توام با فعالیت نظیر دوچرخهسواری و پیادهروی، کمک شایانی به کاهش انتشار آلودگی مینماید و این در حالی است که پیادهروی و دوچرخهسواری در هوای آلوده منجر به استنشاق بیشتر آلایندههای هوا شده و این امر امکان صدمات بهداشتی را افزایش میدهد.
مطالعات گذشته در آمریکا، کشورهای اروپایی و چند کشور توسعه یافته دیگر نشان میداد که مزایای سفرهای همراه با فعالیت، بیشتر از مضرات آن میباشد ولی با توجه به اینکه مطالعات کمی در این مورد در شهرهای آلوده صورت گرفته است، نتایج این مطالعات در شهرهای آلوده و اقتصادهای نوظهور نامشخص بود.
به گفته نادری، در مطالعهای که اخیرا تیمی متشکل از چند دانشگاه و موسسه تحقیقاتی انجام دادند، با استفاده از شبیهسازیهای کامپیوتری، ضرایب خطر و مزایای سفرهای توأم با فعالیت با سطوح مختلف شدت و زمان و با در نظر گرفتن مواجهه با آلودگی هوا در مناطق مختلف جهان، مقایسه شد. در این تحقیقات، به شکل عملی مشخص شد که خطرات ناشی از آلودگی هوا، نمیتواند اثرات مثبت سفرهای توأم با فعالیت را نفی و خنثی کند و تنها در یک درصد از شهرهای جهان، سطح آلودگی در حدی است که صدمات آن بر مزایای فعالیت فیزیکی بعد از نیم ساعت دوچرخه سواری روزانه، غلبه میکند. بر همین اساس در شهری مانند لندن، مزایای سفرهای فعال کاملا بیشتر از خطرات آن است و حتی در شهری مانند دهلی که یکی از آلودهترین شهرهای جهان به شمار رفته و سطح آلودگی آن 10 برابر شهر لندن است، مردم مادامی که مضرات آلودگی هوا بر منافع آن غلبه نکند به بیش از 5ساعت دوچرخه سواری در هفته نیاز خواهند داشت.
به گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، این نکته نیز حائز اهمیت است که بخش کمی از کارگران در شهرهای بسیار آلوده مانند پیکهای دوچرخه سوار، ممکن است در معرض حدی از آلودگی هوا قرار بگیرند که خطرات مواجهه ناشی از فعالیت فیزیکی آنان بیش از منافع این امر باشد و بهتراست از فعالیت خود صرفنظر کنند. به گفته دکتر «جیمز وودداک» یکی از محققان این مطالعه، فواید فعالیت بدنی به رغم کیفیت هوا، دلیل و استدلالی برای انفعال در مبارزه با آلودگی نیست بلکه موجب حمایت بیشتر برای سرمایه گذاری در زیرساختهای مربوطه و تشویق مردم به دوچرخه سواری و پیاده روی بجای استفاده از خودروها است که خود این امر میتواند همزمان موجب کاهش سطوح آلودگی و حمایت از فعالیت بدنی شود.
+ نوشته شده در پنجشنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۵ ساعت 21:30 توسط دلسوز تربیت
|
این وبلاگ سعی دارد درخصوص موضوعاتی که هم اکنون ذهن نوجوانان وجوانان را مشغول خود کرده است مطالبی را دراختیار بگذارد . با تشکر واعلام نظرات خوب بازدید کنندگان محترم.